Dešavanja od 3. maja 1992. su jedna od tema oko kojih danas nema jedinstvenog stava i oko kojih se pokušavaju nametnuti razne teorije. Prema tvrdnjama Tužilaštva BiH, ali i pripadnika Armije RBiH koji su učestvovali u borbama, tog dana stradalo je ukupno sedam osoba, od čega šest vojnika JNA u Dobrovoljačkoj ulici.
Penzionisani general Armije RBiH Jovan Divjak za Oslobođenje je evocirao uspomene na 2. maj – dan koji se obilježava kao dan odbrane Sarajeva.
– Ja to zovem bitka za Sarajevo. Granatiranje grada počelo je oko pola pet i trajalo je sve do osam sati. Gađani su svi objekti koji su važni, industrijski i privredni, od željezničke stanice, pošte, preduzeća Vaso Miskin Crni, stara centrala elektroprivrede… Znači, u vojničkom smislu to je bila njihova priprema, prisjeća se Divjak.
Bio je to najteži dan za grad Sarajevo. Jugoslovenska narodna armija je sa oklopnom mehanizovanom snagom došla do Skenderije, čak je jedno oklopno vozilo došlo do Estrade. Istovremeno, u gradu su i dalje bile kasarne JNA, a u kasarni Maršal Tito su bili pitomci artiljerijskog školskog centra iz Zadra, koji su, također, učestvovali u granatiranju.
– Bilo je najteže na Skenderiji, jer su sa dva pinzgauera, to je otprilike 20-ak vojnika u njima, pa negdje od Zagrebačke. Inače, sve je išlo preko Vraca, spustili su se tim snagama, a jedan dio je išao od Nedžarića prema televiziji. Priče da li su hteli Predsedništvo ili nešto drugo, ali znam da u ideji Karadžića je bilo da se Sarajevo podeli na dva dela, leva obala da pripadne Republici Srpskoj, a ova desna da se prepusti Muslimanima. Inače, njihova ideja prva u strategiji Srba je bila da se odvoje Srbi od Muslimana i Hrvata. To im nije uspelo. Zahvaljujući malim grupicama, patriotama, policiji koja je bila mobilisana, zaustavljene su te snage. Jedan je tenk bio čak ispod jevrejskog groblja, tad je naletio na jednu protivtenkovsku minu. Nije bio uništen, nego oštećen, pa je kasnije izvučen. Znači, u tih četiri ili pet sati bitke za Sarajevo oni su odustali jer su naišli na otpor koji nisu očekivali. Kraj dana su iskoristili da zarobe predsednika Aliju Izetbegovića i da se postave određeni uslovi da jugoslovenska vojska može izaći iz Sarajeva, kaže Divjak.
Predsjednik Predsjedništva BiH Alija Izetbegović sa delegacijom, koja se vraćala sa mirovnih pregovora iz Lisabona. Sproveden je u kasarnu Lukavica, te zadržan do razmjene koja se desila 3. maja u Dobrovoljačkoj ulici.
Upravo su dešavanja 3. maja jedna od tema oko kojih danas nema jedinstvenog stava i oko kojih se pokušavaju nametnuti razne teorije. Prema tvrdnjama Tužilaštva BiH, ali i pripadnika Armije RBiH koji su učestvovali u borbama, tog dana stradalo je ukupno sedam osoba, od čega šest vojnika JNA u Dobrovoljačkoj ulici.
S druge strane se tvrdi kako se radi o 42 vojnika JNA. U jednom od posljednjih intervjua generala Milutina Kukanjca, nekadašnjeg komandanta Druge vojne oblasti, koji je i naredio povlačenje JNA iz Sarajeva, navodi se da je stradalo ukupno šest osoba, a da je sve ostalo pokušaj Beograda i tadašnje komande JNA da se opravda za neuspio pokušaj zauzimanja Sarajeva i ogromne gubitke 2. maja.
Tužilaštvo BiH je u januaru 2012. obustavilo istragu protiv 14 osoba za slučaj Dobrovoljačka. Među njima su bili i general Divjak, te ratni član Predsjedništva RBiH Ejup Ganić.
Agonija i stradanja građana Sarajeva počeli su mjesec ranije i trajali 1.425 dana, što je jedna od najdužih opsada u historiji ratovanja i najduža opsada jednog glavnog grada ikada.