Nakon što je potpisan Vašingtonski sporazum, na području zapadnog Mostara i bliže okoline, u periodu od 1994. do 2003. godine dogodilo se čak 29 ubistava koja su i do danas neriješena, piše novinska agencija Patria.
Nepoznate ubice protiv kojih je 25. oktobra 1994. godine podnesena krivična prijava, 8. marta te godine u zapadnom Mostaru ubile su Mensura Škaljića.
U Crnoj ulici broj 10 u zapadnom Mostaru 4. maja 1994. godine ubijeni su Zejna i Jusuf Piragić. Krivična prijava protiv nepoznatih počinilaca podnesena je 24. oktobra 1994. godine.
Istog datuma podnesena je krivična prijava također protiv nepoznatih ubica, koji su likvidirali mučki 8. maja 1994. godine Asima Mustafića.
Istog dana ubijen je i Edin Kasumačić, a krivična prijava podnesena je 20. oktobra prije 22 godine.
U zapadnom dijelu Mostara 16. juna 1994. godine ubijen je Sead Kadić. Njegovo tijelo bačeno je u Neretvu i pronađeno je 13 dana kasnije. Opet protiv nepoznatih počinilaca slijedila je krivična prijava 28. oktobra 1994. godine.
Ambrudin Suhonjić ubijen je 17. juna 1994. godine. Ubice protiv kojih je podnesena krivična prijava 21. oktobra te godine. Njegovo tijelo bacili su u Neretvu, a pronađeno je 12 dana poslije.
Malika Alajbegovića, također nepoznate osobe, izvele su 25. jula 1994. godine iz njegovog stana u ulici Husinske bune broj 3/a nakon čega su ga ubili. Krivična prijava podnesena je 28. oktobra 1994. godine.
U zapadnom dijelu Mostara 28. avgusta 1994. godine zvjerski je likvidiran i Seyed Husein Nevab. Od 28. oktobra te godine navodno se traga za nepoznatim počiniocima.
Vahid Vrabac i Jusuf Ahmetović ubijeni su 18. avgusta 1994. godine, a njihova tijela pronađena su 21. avgusta. Za ubistva su prijavljeni nepoznati počinioci 24. oktobra 1994. godine.
Na području Širokog Brijega 16. septembra 1994. godine ubijen je Mustafa Ahmičević. Nema podataka da je krivična prijava za ovo ubistvo ikada podnesena.
U noći 8. na 9. decembar 1994. godine u zapadnom dijelu Mostara ubijen je Esad Đuliman. Nema zvaničnih podataka o istrazi protiv ubica.
U stanu na Balinovcu, u bivšoj ulici Ahmeta Sefića u noći 16. na 17. decembar 1994. godine ubijene su Zulejha Šiširak i Vahida Hadžioman. Krivična prijava protiv ubica ove dvije žene nikada nije podnesena.
U stanu u ulici Matije Gupca u zapadnom dijelu Mostara ubijeni su Jadranko i Jasminka Bilopavlović. Zvaničnih podataka o datumu ubistva kao ni eventualno otvorenoj istrazi nema.
Na Bulevaru u blizini hotela „Ero“ 6. januara 1996. godine trojica policajaca ubila su Alana Muštovića. Za ovo ubistvo nisu odgovarali.
Policajac hrvatske nacionalnosti Željko Ljubić ubijen je istog dana kada i Muštović. Ni njegove ubice do danas nisu otkrivene, iako je krivična prijava podnesena 10. januara 1996. godine.
U zapadnom dijelu Mostara 7. marta 1996. godine ubijena je Jasminka Đukić. Podataka o istrazi nema.
U svom stanu u ulici Ante Zuanića broj 23 u zapadnom dijelu Mostara 23. decembra 1996. godine ubijena je Rukija Bejtović. Njeno tijelo bačeno je pokraj magistralnog puta M17 kod Kočina. Pronađeno je 6. januara 1997. godine. Krivična prijava protiv nepoznatih izvršilaca podnesena je 20. januara 1997. godine.
U Tasovčićima kod Čapljine 2. decembra 1998. godine ubijen je Adem Muminagić. PU Čapljina 8. novembra 1998. godine podnijela je krivičnu prijavu protiv nepoznatih ubica, a Mostarsko tužilaštvo na zahtjev MUP-a HNK-a zatražilo dodatne informacije.
Mustafa Pajević je ubijen 11. januara 2000. godine, a njegovo tijelo je pronađeno u Neretvi pored Čapljine. Ubice nepoznate.
U zapadnom dijelu Mostara, u u Vukovarskoj ulici broj 14 2. novembra 2002. godine ubijena je Cvijeta Raguž. Protiv nepoznatih počinilaca krivična prijava je podnesena 14. novembra 2002. godine.
U Splitskoj ulici broj 58, također u zapadnom dijelu Mostara, 28. februara 2003. godine ubijen je Smail Hrnjičić. Krivična prijava podnesena je protiv nepoznatih izvršilaca, a predmet je dostavljen i Federalnom tužilaštvu.
U blizini Širokog Brijega, u noći između 4. i 5. februara 2003. godine ubijen je Blaško Knezović, Ni njegove ubice nikada nisu pronađene.
Ispred bašte ugostiteljskog objekta „Štok“ 4. jula 1998. godine ubijeni su Husein Đelilović i Emina Ćatić. Te večeri, oni su sjedili u bašti, kada su iz zapadnog dijela Mostara počeli pucati neselektivno, a nakon nogometne utakmice između reprezentacija Hrvatske i Turske. Mostarsko tužilaštvo 8. decembra 1998. godine podnijelo je zahtjev za prikupljanje informacija potrebnih za istragu. Kako saznaje novinska agencija Patria, Husein Đelilović je punac bivšeg gradonačelnika Mostara Safeta Oručevića.
U Liska ulici kod harema u Liska parku 10. februara 1997. godine dogodio se napad u kojem je ubijen Šefik Sulejmanić, a ranjeno više od 20 Bošnjaka. Dogodilo se to na Bajram, kada je nekoliko stotina Bošnjaka obilazilo mezarja.
Po optužnici Kantonalnog tužilaštva Mostar, optuženi Marko Radić na dužnosti zapovjednika Policijske uprave Mostar, u zapadnom dijelu grada, rukovodio je grupom policajaca Policijske uprave Mostar i pripadnika Specijalne policije tzv. Hrvatske Republike ”Herceg-Bosne”, među kojima su bili Ivan Hrkać Čikota (bivši pripadnik zloglasne Kažnjeničke bojne HVO), Božo Perić, Željko Planinić i Josip Cvitanović.
Oni su 10. februara 1997. godine u 14 sati, naoružani pištoljima i palicama, zajedno napali grupu od nekoliko stotina Bošnjaka u Liska parku u Mostaru uslijed čega je smrtno ranjen Šefik Sulejmanović, a Seid Maksumić i Safet Radoš teško su povrijeđeni, dok je lakše povrede zadobilo dvadeset dvoje ljudi. Suđenje optuženima je počelo 15. decembra 2011. godine na Kantonalnom sudu u Mostaru.